Project Description

Chromophobia II
by Acht!

Αλέξανδρος Αλεκίδης | Άγγελος Μεργές | Πρόδρομος Χαραλαμπίδης

«…Η χρωμοφοβία εκδηλώνεται στις πολλές και διάφορες απόπειρες να απαλλαγεί ο πολιτισμός από το χρώμα, να υποτιμηθεί το χρώμα, να μικρύνει η σημασία του, να αρνηθούμε την πολυπλοκότητά του. »*

H Nitra Gallery με χαρά παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της  της ομάδας ACHT!  (Αλέξανδρος Αλεκίδης, Άγγελος Μεργές, Πρόδρομος Χαραλαμπίδης), η οποία δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια της καραντίνας.

H έκθεση Chromophobia στην Nitra Gallery, αποτελεί την πρώτη έκθεση της ομάδας ACHT!, η οποία δημιουργήθηκε από τρεις εικαστικούς και φίλους κατά την διάρκεια της καραντίνας. Το όνομα προέκυψε από την χρήση των αρχικών Amfissa, Chios, Thessaloniki που αποτελούν τις γενέτειρες πόλεις των καλλιτεχνών. Η έμμεση αναφορά στην ομάδα COBRA (Κοπεγχάγη, Βρυξέλλες, Άμστερνταμ), θέλει να σχολιάσει τον περιθωριοποιημένο ρόλο της Ελλάδας ως μικρής επαρχιακής εικαστικής σκηνής στα Ευρωπαϊκά και Διεθνή δρώμενα.

Με την πάροδο το χρόνου, το στοιχείο του χρώματος απέκτησε την τάση να αντιμετωπίζεται ως δευτερεύον, επιφανειακό, πρωτόγονο ακόμα και επικίνδυνο. Στη Δυτική κουλτούρα το χρώμα συνδέονταν συχνά με την έννοια του πρωτόγονου και του ενστικτώδους, αυτού δηλαδή που μπορεί να εκφράσει το προκλητικό ή ακόμα και το χυδαίο. Ταυτόχρονα, με την αντίληψη που θέτει το χρώμα ως κάτι «επαναστατικά grotesque», υπάρχει και η συνήθεια το χρώμα να αντιμετωπίζεται ως ένα «ξένο σώμα», δευτερεύουσας σημασίας, που έρχεται για να «μακιγιάρει» το έργο τέχνης, με σκοπό να το ωραιοποιήσει καθιστώντας το ανάξιο οποιασδήποτε σοβαρής ενασχόλησής με αυτό.

Στη σύγχρονη κοινωνία το χρώμα συχνά εκπίπτει από τις καλλιτεχνικές νόρμες της εποχής και αποκλείεται από τις ανώτερες εκφραστικές αξίες του δυτικού πολιτισμού. Αυτό οφείλεται στο ότι ποιοτικά το χρώμα ίσως αντιμετωπίζεται σαν να ανήκει σε έναν πολιτισμό «εκπτωτικού χαρακτήρα», ο οποίος δεν τροφοδοτεί τις υψηλότερες ανησυχίες του Νου και τις ανώτερες αξίες του δυτικού κόσμου.  Πρόκειται για μία προκατάληψη, απ’ την οποία η σύγχρονη εποχή δεν φαίνεται να έχει καταφέρει να  απαλλαγεί. Τέτοιου είδους σκέψεις καλλιεργούνται συνήθως από οικείους σε όλους μας συλλογισμούς όπως αυτός της  «εμπορικής τέχνης». Σήμερα, ο όρος αυτός εμφανίζεται άρρηκτα συνδεδεμένος με την «χρωματικότητα» ενός έργου, που όσο πιο πλούσια ενσωματώνεται από τον καλλιτέχνη, τόσο πιο «διακοσμητικό», ή «επιφανειακό» αντιμετωπίζεται από τον εκάστοτε θεατή.

Οι ACHT! (στα γερμανικά σημαίνει ΠΡΟΣΟΧΗ!) μέσω της ζωγραφικής τους επιθυμούν να παρακινήσουν τον θεατή να ξαναπροσέξει την εικόνα, να ανακαλύψει τους κώδικες της και να αμφισβητήσει τη στερεοτυπική αντίληψη που υπάρχει για το χρώμα. Κάνοντας ένα βήμα μακριά από το προσωπικό τους καλλιτεχνικό ύφος και εμμονές, χρησιμοποιούν απενοχοποιημένα το χρώμα, προσπαθώντας να επανανοηματοδοτήσουν την χρήση του με την δική τους συλλογική πινελιά. Σε καιρούς όπου επικρατεί ο ατομικισμός, η αυτολογοκρισία και η μοναχικότητα, προτείνεται μια νέα ομαδικότητα προκαλώντας την φαντασία

 

Παράλληλα, με αφετηρία την χρήση κορεσμένων χρωμάτων και έχοντας ως ερέθισμα την κουλτούρα της οθόνης, οι ACHT!   θέτουν το ερώτημα για το κατά πόσο η τεχνολογία των υπολογιστών έχει διεισδύσει σε έναν από τους πιο παραδοσιακούς κλάδους της Τέχνης, την Ζωγραφική. Έχοντας μεγαλώσει παράλληλα με την ραγδαία αναπτυσσόμενη ψηφιακή τεχνολογία η αφομοίωση της γίνεται εμφανής στον καμβά. Στην πρακτική τους χρησιμοποιούν τόσο την οθόνη «ως μοντέλο παρατήρησης» όσο και τα εργαλεία και τα εφέ που βρίσκονται συνήθως στα βασικά προγράμματα ψηφιακής ζωγραφικής. Ο αντίκτυπος της ψηφιακής εποχής είναι εμφανής στις συνθέσεις και τις χειρονομίες τους, καθώς επίσης και στις προκύπτουσες ζωγραφικές ποιότητες. Μέσα από την συζήτηση και τη διάθεση για εξερεύνηση με τα υλικά και τις φόρμες, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την απομόνωση της καραντίνας στην μετα-COVID εποχή.

Τέλος και με την ευκαιρία της έκθεσης, οι ACHT! θέλουν να ευχαριστήσουν τον κύριο  Γεώργιο Βογιατζόγλου για την παραχώρηση στούντιο στο Κτίριο 1, αναπόσπαστο κομμάτι της Πινακοθήκης Βογιατζόγλου, για όλο το διάστημα της καραντίνας.

* Απόσπασμα  από το βιβλίο «Χρωμοφοβία» του Μπάτσελορ Ντέιβιντ: D. Batchelor, (2013), «Chromophobia», μτφ. Χασιώτη Νατάσσα, Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα.

 

 

Οι ACHT είναι:

 

Αλέξανδρος Αλεκίδης
Ο Αλέξανδρος Αλεκίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988 και μεγάλωσε στην Άμφισσα. Πέρασε πρώτος στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών το 2013 απ’ την οποία και αποφοίτησε με άριστα. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Άμφισσα ενώ βραβεύτηκε στην 9η Μπιενάλε φοιτητών Σχολών Τεχνών Ελλάδας το 2019.  Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Άγγελος Μεργές
Ο Άγγελος Μεργές Ελληνικής και Ελβετικής καταγωγής γεννήθηκε στη Χίο το 1989 και ζει στην Αθήνα από το 2007. Αποφοίτησε από το Α.Τ.Ε.Ι. Πειραιά ως Πολιτικός Μηχανικός το 2013 και από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με ειδικότητα στη Ζωγραφική το 2020. Έχει κάνει δύο ατομικές εκθέσεις: «Το Υλικό του Κόσμου» ( Μελάνυθρος art space, 2018) και «Family of Man» (ΑΣΚΤ, 2020), ενώ έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα, Πάτρα, Ξάνθη και Φλώρινα. Έχει βραβευτεί με το βραβείο «150 χρόνια Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι» από τον ΟΣΕ το 2019. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές σε Ελλάδα και Κύπρο.

Πρόδρομος Χαραλαμπίδης
Ο Πρόδρομος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1987 και αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών το 2020. Έχει πάρει μέρος σε 22 ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Άμφισσα. Έχει βραβευτεί με το βραβείο «Artist Book»  από τον Christopher Hudson, εκδότη στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης ΜοΜΑ το 2018 και με το βραβείο «150 χρόνια Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι» από τον ΟΣΕ το 2019. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές σε Ελλάδα και Κύπρο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και τη Λευκωσία.